Stil Rotterdam

Op een normale zondag kun je in deze stad over de hoofden lopen. Nu is alles anders. Je kunt een speld horen vallen. Als het niet zou hard zou waaien tenminste. Staat in heel Nederland een straffe wind, tussen de Rotterdamse hoogbouw waaien er altijd wat extra windkrachten. Ik woei pardoes van mijn fiets.

Corona kwam tweeënhalve week terug mijn leven binnen met dochter Noor die ziek terugkwam uit Londen. Dat betekende geen knuffel en meteen een zelf opgelegde thuisquarantaine van 14 dagen. Hoe zou Rotterdam er na 2 weken uitzien? 

Er is algemene waardering voor mensen die in de zorg werken, dat is ook wel eens mooi. De horeca probeert hier en daar door het aanbrengen van loketten aan hun gevels toch een beetje te blijven draaien. De scooters van Thuisbezorgd rijden al tijdens lunchtijd door de straten.

De Hollandse koopmansgeest steekt ook razendsnel de kop op. Verkocht Rob Baan voorheen 6 dagen per week telefoonhoesjes, die nering heeft hij vliegensvlug omgezet naar handgel en mondkapjes. “En nu 7 dagen per week”, vertelt de goedlachse Rob erbij. “Thuiszitten kan ik niet, ik ben alleen… Jij gaat toch ook de deur uit?”
Rob houdt wel van nette prijzen en goede spullen. Ik krijg een lesje vraag en aanbod en tussendoor staat hij een klant te woord met vragen over de houdbaarheid en draagfrequentie van mondkapjes. “Ik heb me een beetje laten voorlichten en binnen hoeft hij niet op. Maar als ik naar supermarkt ga doe ik hem op. Gister stond ik bij de Albert Heijn in Kralingen, daar liepen 400 man rond!”

“Doe mij er maar 6. Kan ik contactloos betalen?”, antwoordt de klant.

Als ik vraag of Rob op de foto wil zegt hij “Ja hoor, maar even mijn vriendin halen”. ‘Rob was toch alleen?’ denk ik.
Hij rommelt wat in zijn auto en komt met een etalagepop tevoorschijn. “Moment hoor, even haar kapje goed opzetten.”

Als het dan toch moet, zo’n mondkapje, dan wel eentje met stijl. Dat zal Ben Oostrum gedacht hebben. Ben is zelf ontwerper en draagt hier een ontwerp van dochter Swaen Oostrum. “Na gebruik wassen in heet water met een beetje Biotex”, vertelt Ben. “Het is natuurlijk geen officieel masker, maar als ik het draag ben ik wel alert.”

Zo worstelt Rotterdam zich door de coronacrisis. Met vallen en opstaan. De ontwikkelingen gaan zo snel, hoe zou het er volgende week zondag voorstaan…? Wie had er afgelopen week kunnen bedenken dat wc-papier zomaar ergens in de aanbieding zou zijn? Gekkigheid…

En dochter Noor? Na een stevig ziekbed (corona?) en 2 weken thuisquarantaine is ze op bezoek geweest bij opa en oma. In de tuin en op een veilige afstand. Maar ook dat was gezellig.

Door Peter Snaterse van BeeldinZicht