Tussen de vinyl-verzamelaars en -fanaten
‘Hier heb ik het originele hoessie van.’ John licht het vinyl singeltje uit de rij, houdt het even omhoog en toont het zijn makker, ook John, en verkoper. ‘Fats Domino, gister overleden’, zegt John met hoed. John de verkoper: ‘Dat is al weer een paar dagen geleden, John.’
John met hoed hoort het niet, hij bladert al weer razendsnel verder in de bak met singeltjes. Weer plukt hij er een exemplaar uit, een singel van Nancy Sinatra. ‘Die is te ver heen, Johnnie. Leuke meid, maar zo’n hoessie…’
Elke laatste zondag van de maand kunnen liefhebbers van analoge geluiddragers terecht op de platenbeurs van Rotown. Onder de naam Records, Eggs & Coffee kan iedereen zijn LP’s, cassettes of cd’tjes hier verkopen of ruilen.
‘Ze noemen ons de Johnnies’, vertelt de platenverzamelaar me. John schetst mij het leven van de vinylverzamelaar, een leven met dilemma’s. ‘Ik heb 70.000 elpees en singeltjes. Er komt elke week wat bij. En binnenkort moet ik mijn huis uit omdat ze het gaan slopen. Maar de woningbouwvereniging verrot het me een kamer extra te geven voor mijn verzameling. Extra tijd om te verhuizen krijg ik ook niet. Man, ik heb zeker 3 maanden nodig!’
Ondanks dit vooruitzicht blijft John natuurlijk gewoon verzamelen. ‘Is ‘t 12 voor een joetje, Johnnie? Je blijft wel mijn vriend, maar ik laat me niet afleggen.’
Het publiek op de platenbeurs van Rotown is veelal man en ouder dan 45. Dertigers zijn er niet. Jongeren zijn wél weer geïnteresseerd in cassettebandjes, vinyl en cd’s. Zo staan hier Jasper en Jente hier met uitgaven van hun eigen platenlabel Coaster Records. Nieuwe muziek die ze op alle dragers uitbrengen, ook digitaal.
Het draait op de platenbeurs voornamelijk om vinyl, merk ik. Iemand die daar helemaal vanaf wijkt is Mark. Mark is een cd-man. ‘Vinyl en zeker cassettes zijn margeproducten. Zo’n elpee, ik word gek van dat gekraak. Eens per jaar haal ik de pick-up uit de kast en draai een singeltje om het weer eens te proberen. Maar het gaat mij om de muziek. Niet om het gekraak.’
Blijkbaar vindt de dochter van Mark dat gekraak wel interessant. ‘Ik had nog een dubbelelpee van The Smiths willen meenemen, maar die heeft mijn dochter er snel tussenuit gegrist.’
Dat de jongere generatie gecharmeerd is van het gekraak, bevestigt Vasiliki. Deze Griekse, woonachtig in Duitsland en op bezoek in ons mooie Rotterdam vertelt me in het Engels dat ze helemaal gek is van de ‘scratchy sound’ van vinyl. Ze houdt daarbij haar rechterhand in de lucht en beweegt haar vingers langs haar duim.
Records, Eggs & Coffee wordt muziekaal ondersteunt door DJ Ilja Edwards. Ilja heeft een vriend meegenomen als back-up DJ, zodat hij zelf ook alle tijd heeft om rond te snuffelen. Edwards is ook zo’n vinylverzamelaar. ‘Soms heb je de cd al, maar wil je tóch de plaat.’
Dat DJ’s wel eens een overschot aan vinyl hebben, bevestigt DJ Don Pedro. Hij is een specialist in een keur van muziekstijlen en andere stijlen passen daar dan weer niet in. Die elpees staan vandaag in zijn schappen. Don Pedro, verzorgd vintage gekleed, is een gezellige kletser en ik krijg een lesje muziekstijlen plaatsen in de popgeschiedenis. Plotseling komt dan toch de vraag die ik hoopte vandaag niet te krijgen. ‘Heb jij zelf ook een verzameling elpees?’ Ik ben precies van de generatie die meemaakte dat elpees waardeloos werden. En toen de naald van de pick-up ook zijn beste tijd had gehad, verdween de verzameling ergens op zolder. Beschroomd geef ik toe: ‘Nou, eeeh, bij een verhuizing heb ik alles weggegooid.’ Dit is natuurlijk vloeken in de kerk hier. Maar Don Pedro schiet in de lach. ‘Oh joh, dat heeft iedereen gedaan. Maakt niet uit. Je kan zo weer opnieuw beginnen.’
Plotseling houden alle handen stil in de platenbakken. Het publiek van de platenbeurs kijkt op. Probleem bij de draaitafels: de plaat blijft hangen! Een universeel geluid, dat me haast terugbrengt naar mijn jeugd. Ik zie zo mijn vader weer licht vloekend naar de draaitafel lopen op zondag. Arm van de pick-up omhoog, dikke laag stof eraf halen en dan proberen die naald op precies dezelfde plek weer terug te zetten, wat natuurlijk nooit helemaal lukte. En het publiek hier in Rotown? Die roepen in koor: ‘Remix!’
Elke laatste zondag van de maand staat Records, Eggs & Coffee op het programma in Rotown. Meer informatie op hun website.
Door Peter Snaterse van BeeldinZicht
Weer een mooie middag met een vleugje déjà-vu
en de golfslag van de generaties
Uhm voornamelijk man en 45 plus, nou ik zie toch vaak ook andere ‘doelgroepen’daar hoor! Of die dertigers met die grijze haren worden ouder geschat haha!
Erg leuke blog Peter Snaterse. Wel wil ik graag kwijt dat het watmij betreft in het artikel hier en daar vooral gaat om de nostalgie en het gekraak van de plaat terwijlikvan mening ben dat het gerust mag gaan om de kwaliteit van de muzikale weergave. Gelukkig vinden meer en meer luisteraars dit ( opnieuw ) uit. Wij zijn belemaal geen vinylridders, wij @multifoon hifi streamen er ook vrolijk op los en draaien graag cd’s. Wát je ook doet, doe er je best voor er iets moois van te maken. Krakende lp’s hoeft echt niet, als je het goed doet en een beetje je best, komt de muziek boven drijven en kun je inderdaad af en toe een tikje horen, maar wel in die verhouding. Ga netjes met vinyl om en je beloont jezelf voor lange tijd! Proberen? Kom graag langs!
Bestaat de platen beurs op de laatste zondag van de maand nog?
Dat zou je bij Rotown moeten navragen.