Een grote ruiterfamilie in Charlois

‘Eerst alles invlechten en dan opknotten’, legt een van de grote meiden uit. Het kleine meisje rent weer terug naar de stallen. Straks heeft ze een wedstrijd dressuur en haar pony moet er pico bello uit zien. Anders kost het punten. Rijd je paard of pony, dan kun je vlechten. Daar is geen ontkomen aan.

Vandaag zijn de Nieuwjaarswedstrijden van Ruitervereniging Charlois, op Manege de Drechterweide. Op het programma staan, verdeeld over de hele zondag, 4 verschillende klassen. In totaal doen er 57 ruitertjes en ruiters mee. ‘Geen officiële wedstrijd, hoor. Gewoon voor de fun’, legt Petra van RC Charlois uit. Maar ondertussen zit er wel een jury, hoog boven de rijbak, die elke paardenbeweging nauwlettend in de gaten houdt en beoordeeld. En er kunnen echte punten verdiend worden. Alle reden om zenuwachtig te zijn, vooral voor de kleinsten.

Abel

Vlechten helpt goed tegen de zenuwen. Behalve voor Abel. Die kan nog niet vlechten. Maar ja, Abel is pas 6. Voor het vlechtwerk zijn moeder Esther en Abels nicht meegekomen. Esther: ‘Abel gaat nu voor de 2e keer alleen in de bak bij een wedstrijd.’ Abel kan dan nog niet helpen met het invlechten van de pony, hij zorgt dat er aan zijn eigen presentatie niks mankeert. Om door een ringetje te halen, zo ziet de kleine wedstrijdruiter eruit.

Een van de stallen komt uit in de rijbak. Het is er een komen en gaan van pony’s, paarden en ruiters. Alles gaat even gemoedelijk hier en iedereen kent elkaar. ‘Doet Bobby niet mee?’ vraagt een meisje. ‘Nee, die is van Sambuco gevallen’, antwoordt een vriendinnetje. ‘Ooooh, ojee. Jaaa, Sambuco kan ook bokken hoor.’ Gelukkig viel het mee en is het met Bobby verder goed.

Sevval

Sevval is 7 en heeft ook meegedaan aan de wedstrijd. Ze heeft gereden op Donut. Hoe het ging, vraag ik. ‘Niet zo goed, Donut ging steeds van de hoefslag af.’ Sevval legt mij de technische termen uit, want in ben helemaal niet thuis in paardrijden. ‘Dat is het paadje waar ze in moeten lopen.’ Ja, dan klinkt hoefslag wel mooier.

Chantal en Nathalie

Voordat ze aan de beurt zijn voor hun oefening, moeten de ruiters opstijgen in het gangpad van de stal en wachten voor de dichte deur van de rijbak. Dat is natuurlijk het moment waarop de zenuwen getest worden. Dan wil je weten of elke vlecht en elke strik goed zit. ‘Wie gaat er lezen?’, vraagt Laetitia vlak voordat zij op moet. ‘Oh Sylvia, dat is fijn.’ Een allerlaatste aanwijzing voor de wedstrijd komt van Chantal of Nathalie, 2 dames die de hele dag bij de staldeur voor de bak staan. Ze herinneren de ruiters er even aan dat dressuur een jurysport is. ‘Oké, we gaan weer lachen. Laat zien dat je het leuk vindt.’

Laetitia op Cato

Ik mag samen met Laetitia en pony Cato de bak in, zodat ik echte wedstrijdfoto’s kan maken. Dan moet ik wel in een hoek gaan staan voor de veiligheid en geen gekke dingen doen. Elke ruiter mag eerst een opwarmronde lopen voor de wedstrijd begint. Maar het gaat bijna meteen mis. Voor Cato ben ik toch een verstorend element in de bak en hij begint enorm te bokken. En te steigeren. Laetitia, die voor de wedstrijd nog wat zenuwen had, is absoluut niet onder de indruk van Cato’s bokkige gedrag. Ze schiet zelfs in de lach.

Laetitia nog maar net op Cato

‘Meneer, meneer, komt u maar even in onze hoek staan’, roept omroepster Sylvia vanuit de andere hoek van de bak. Dat hoeft ze mij maar een keer te vragen. Toch word ik er niet angstig van, met al deze ervaren paardenmeiden in de buurt voel ik me wel veilig.
Later die dag informeer ik toch even bij Laetitia waarom ze in de lach schoot toen Cato zo te keer ging. ‘Cato is soms een beetje dom. Als er een vrachtwagen langsrijdt blijft hij rustig, maar soms kan hij ineens heel erg schrikken.’ Moeder Miranda vult aan: ‘Normaal gaan ze alleen met de achterbenen omhoog, maar nu met alle 4. Dit was bokken en steigeren tegelijk’.

Laetitia en moeder Miranda

Sylvia en Britney lezen deze ronde om beurten de proeven voor. ‘Anders moeten ze het helemaal uit hun hoofd leren.’ Het gaat in hoog tempo en klinkt mij in de oren als een serie wiskundige formules, of programmeertaal.
Sylvia leest voor bij Laetitia. ‘AX binnenkomen in arbeidsdraf. Terugsturen 2 keer. Teugels korter. CXC grote volte.’ Britney is streng als het misgaat. ‘Doe maar even opnieuw. Links… links… LINKS!’ En als de ruiter goed corrigeert laat ze dat ook weten. ‘Goed zo. Goed gedaan! En nou rijden met dat ding.’

Sylvia en Britney

Bij de volgende groep ruiters gebeurt er wat vervelends. Voordat een nieuwe klasse start met de wedstrijd mogen alle ruiters van die klasse warmlopen in de bak. Het is buiten tegen het vriespunt en in de bak een stuk warmer. En daar worden de paarden en pony’s, zo wordt mij vertelt, chagrijnig van. Onrustig zijn ze allemaal, maar Diva spant de kroon. Vanuit het clubhuis, dat uitkijkt op de rijbak, ziet iedereen het gebeuren. ‘Oeoeoeoeh’ klinkt het. Diva steigert net zo lang totdat zij haar ruiter Timo van haar rug heeft gegooid. Consternatie alom en Timo moet lopend de bak uit. Even afkoelen en bij zinnen komen in het clubhuis. ‘Kom op Timo, je kan het’, sporen zijn clubmaatjes de ruiter aan. En een geintje help ook wel. ‘Wel zonde van de bak, Timo.’

Timo na de wedstrijd

Natuurlijk kan Timo het, hij laat zich door het divagedrag van Diva echt niet kisten. Als een klein uurtje later Timo voor zijn oefening opgaat, kijken de leden van RV Charlois gespannen toe. ‘Timo, ben je zen?’, vraagt een clubgenootje nog even snel. Alles gaat goed. Diva is onder controle en nadat Timo stijlvol zijn cap afneemt op het eind van de oefening gaat er een klein gejuich op in het clubhuis.

Het is hier een grote familie.

Juichen voor Timo

Meer over RV Charlois is te vinden op hun Facebookpagina.
Informatie over Manege de Drechterweide is ook te vinden op Facebook

Door Peter Snaterse van BeeldinZicht

Kéany legde mij de patronen uit en wees me de letters in de bak.

Tijd voor hun mobiel hebben de meiden niet.

De jury

Paard Indy, Sarah-Lynn en grote zus Anne-Sofie

Rosalinde (7 jaar) heeft haar eerste beker gewonnen

8 comments on “Een grote ruiterfamilie in Charlois”

  1. Miranda vrijhof schreef:

    Heel erg leuk stuk. Super leuk geschreven.
    Ik heb ervan genoten.
    Dank u wel voor de mooie foto’s
    Miranda en Laetitia

  2. Esther Lock schreef:

    Super leuk stuk over een gezellige en leuke manage/club!!! Abel geniet hier iedere week en is gek op zijn lieve juf.

    Groetjes een trotse mama

  3. Bente en Marjolein Schuilenga schreef:

    Wat leuk geschreven!! We zijn anders dan de meeste maneges, ongedwongen en plezier is hier t motto daarom al 7 jaar vanuit Hellevoetsluis iedere week naar de Drechterweide!!
    Bedankt voor de vele leuke foto’s van Bente!!!
    Groetjes Bente en Marjolein

  4. Kimberly stolk schreef:

    Zeker een grote familie! Sta hier al 16 jaar met Mn eigen paarden. Was gezellig 😉

  5. Marianne schreef:

    Heel leuk geschreven.wij komen er nu 4 jaar met veel plezier!!
    Groetjes marianne phoebe en teagan

  6. Sahra schreef:

    Mooi geschreven ik kom er nu 6 jaar met plezier
    Groetjes sahra en melek

  7. Joli Luijckx schreef:

    Peter wat leuk! Jij in de paardenwereld. Heb het met plezier gelezen.

    1. admin schreef:

      Ja joh, ik kom overal op zondag 😉

Laat een antwoord achter aan admin Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

LinkedIn
LinkedIn
Share
Don`t copy text!