Fietsend de stad aan elkaar knooppunten

Het was op de vakantie in Gelderland zo goed bevallen: knooppunten fietsen. Van tevoren bekijk je de kaart, je stippelt een route uit van knooppunt naar knooppunt en de ANWB doet de rest. Die zorgt voor een mooie groene tocht. In Gelderland dan.

Knooppunt fietsen, voor mijn vrouw en ik de ideale oplossing met ons gebrekkige richtingsgevoel. Wat hebben we veel stilgestaan bij kruispunten. ‘Nee schat, je houdt écht de kaart ondersteboven,’ was dan de vriendelijke variant van de ergernis. ‘Ik ga wel naar huis.’ ‘Je weet niet eens welke kant dat op is’, zat aan de andere kant van het spectrum.

Net toen het knooppuntnetwerk werd aangelegd, zijn wij zo’n beetje afgehaakt met onze fietsuitjes. Wandelen leek ons beter, wandelroutes werden vaak zo goed aangegeven.

In Gelderland waren wij na 2 knooppuntjes al om. Wat is dit ideaal zeg. Ruim van tevoren zie je duidelijk welke kant je op moet. Het bord ‘U nadert een knooppunt’ werd onze favoriet. ‘Er komt zo weer een vers knooppuntje schat!’, riep de voorste fietser.

We werden er bijkans filosofisch van. Al 20 jaar zijn we samen en leidt het levenspad ons niet van knooppunt naar knooppunt? En moet je daar aangekomen dan niet samen je richting uitstippelen? Nou dan!

Hoe zou het zijn in stads Rotterdam? Zijn stedelijke knooppunten ook verbonden met groene fietspaden? Ik start bij knooppunt 84. Het grote bord ernaast zegt 83. Raak ik heel stoer niet van in de war, tot nu toe ben ik op bekend terrein.

Twee wielrenners staan hier te wachten en te kletsen. Ik vraag of ze ook via knooppunten fietsen.
‘Oh nee, dat vind ik helemaal niks. Zojuist kwamen we nog een vrouw tegen in Bodegraven die een knooppunt had gemist. Wist niet meer waar ze was. Wij fietsen gewoon naar Bodegraven en letten nooit op knooppunten.’
‘Had die mevrouw niet een kaart als back-up?’
‘Jawel… maar ze was niet zo goed in kaartlezen geloof ik.’
‘Maar jullie hebben toch ook borden nodig?’, probeer ik nog.
‘Nee hoor,’ zegt de wielrenner stellig, ‘wij fietsen gewoon wat we kennen. Veel handiger.’
‘Nou, eeeeh…’ Voor het eerst bemoeit zijn maat zich het gesprek. ‘Ik heb wel zo’n knooppunt app op mijn mobiel.’
Er valt een stilte.
‘Maar dan had jij die mevrouw in Bodegraven toch kunnen helpen!’

Fijne ondersteuning, deze pijl

Mijn route loop langs de Boezemlaan (83), de Kralingse Plas (77), dan doorsteken naar de Nieuwe Maas (67) en bij de Willemsbrug (68) steek ik over naar Zuid. Er zijn genoeg Rotterdammers die de zondag aangrijpen om te bewegen. Fietsers, wielrenners, hardlopers, skaters, roeiers. Na een zomer festivallen en vakantie mogen de pondjes er wel weer af. De typische knooppuntfietser, zo eentje met navigatie op het stuur, zie ik nog niet.

Hardlopen langs de Maas

Op Zuid raak ik bij punt 62 zelf in de knoop. Op mijn lijstje had ik een nummer staan dat niet op de bordjes wordt vermeld. Een grote plattegrond biedt de mogelijkheid direct nieuwe knooppunten te maken. Heel handig.

Aan de zuidelijke kant van de Maas worden de fietspaden steeds groener. Er zijn mooie dijkjes, volkstuinen, Tuindorp Vreewijk, veel groen. Hoogtepunt is wel het Zuiderpark. Tussen de puntjes 48, 49 en 57 is de stad knalgroen. Toch zie ik hier geen enkele knooppuntfietser langskomen. Alle fietsers zijn zeker aan het filefietsen langs de Rotte. Daar is het geen doorkomen aan op zonnige zondagmiddagen.

In het Zuiderpark kun je zelfs een slok water nemen

Van knooppunt 57 moet ik via knoop 13 naar punt 58, de Maastunnel. Dat lijkt onlogisch en de bewegwijzering van 57 naar 13 laat me ergens in de steek. Maar dit is mijn stad en smartphoneloos vind ik mijn route. Via de Maastunnel – leuk tochtje op zich trouwens – kom ik weer boven aan de centrumzijde van Rotterdam. Ik besluit de knooppunten te verlaten en de kortste weg naar huis te nemen. Bij het eerste het beste stoplicht sta ik achter een scooter, zijn ultrafijnstof te inhaleren. ‘Dat benzinescooters nog toegestaan zijn in Rotterdam…,’ vloek ik binnensmonds.

Uit de route op weg naar knooppunt 13

Dan nog een stadse suggestie: zou het niet prachtig zijn als er een fietspad op de Hofbogen zou komen. En dan de brug herstellen over de A20. Fiets je zó van het Hofplein naar het Kleiwegkwartier of je zieke oma in Fransiscus Gasthuis. Ultrafijnstofvrij. Lekker toch?

Je kunt je eigen route, overal in Nederland, samenstellen via de ANWB of de Fietsersbond

Door Peter Snaterse van BeeldinZicht

Deze mevrouw heeft maar liefst 14 hondjes. Uitlaten moet in 3 etappes

Niks gevangen, maar ‘Volgende zondag beter, meneer’

De Maastunnel nemen naar Het Park, voor de Dag van de Romantische muziek. Strohoedje verplicht.

De doorsteek van de Kralingse Plas naar de Maas loopt via de Hoflaan. Heel lommerrijk.

Klünen met de roeiboot

One comment on “Fietsend de stad aan elkaar knooppunten”

  1. Mathijs schreef:

    Heel herkenbaar! Op de racefiets rijd ik geen knooppunten meer. Je gaat te snel, de bordjes zijn te klein, en je raakt altijd ergens een knooppunt van je route kwijt en dan sta je.

Laat een antwoord achter aan Mathijs Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

LinkedIn
LinkedIn
Share
Don`t copy text!