Le Petit Départ in Kralingen

‘Ik heb een beetje slijm eruit gereden,’ zei Dylan Groenewegen tegen de NOS interviewer. ‘Zo rijd ik die verkoudheid een beetje weg.’ Om vast in de wielerstemming te komen keek ik gister naar le Grand Départ, de start van de Tour de France in Düsseldorf. Ze kunnen zo plastisch zijn, die wielrenners.

Rotterdam heeft al een Grand Départ gehad, in 2010. Vandaag bezoek ik Le Petit Départ, de Ronde van Kralingen. Het is niet te hopen dat het halve peloton verkouden is, want dat kom ik niet droog thuis, als ik Dylan Groenewegen zo hoor.

De Kermiskoers van Kralingen is heel wat anders dan het kijken naar een etappe van de profs. Daar sta je uren te wachten tot ze voorbij komen. En als ze dan voorbij razen heb je niemand herkent. ‘Wat ging dat hard hè,’ zeg je tegen elkaar en je gaat weer naar huis. Dan zijn er nog de Criteriums, de rondjes rond de kerk, met amateurs of profs. Komen ze veel vaker langs.

Helemaal leuk wordt het als je zelf mee kunt doen. Bij de Ronde van Kralingen heb je helemaal geen glimmende racefiets nodig. Er is een dikke banden race, een retrokoers, zondagfietsers A én B, fixed gear A en ook B. Als laatste starten de grote kanonnen, de amateurs/sportklasse. Maar hardlopen kan ook, bij de familieloop of de 5 km. stratenloop. Wie wil er nu niet Straatloopkampioen Kralingen worden?

De deelnemers aan de stratenloop zijn een mengeling van toppers en mensen die misschien wel voor het eerst een hele 5 kilometer rennen zonder onderweg te stoppen. Nou ja, zonder te stoppen op het deel van het parcours waar het publiek staat. En dat heeft wel wat. De microfonist (de man of vrouw die de hele wedstrijd aan elkaar kletst) maant de langzame lopers constant de linkerzijde van de weg te gebruiken.

De microfonisten op de Ronde van Kralingen zijn van het ouderwetse slag. ‘Links de wat minderrrr snelle deelnemers, rrrechts de hele snelle!’

Het RET personeel doet vandaag in grote getale met de stratenloop mee. ‘De RRRRR-EEE-T’ers die niet op de tram zitten vandaag, lopen hierrrrrr.’

Is het op de tram een streven om op tijd bij een volgende halte te komen, bij de stratenloop is het de uitdaging de laatste halte te halen. Het lukt ze uiteindelijk allemaal. Sommigen rennen zelfs een rondje extra om hun collega’s de laatste ronde mentaal te ondersteunen. Mooie collega’s.

Na het finishen blijft iedereen hangen bij de eindstreep. De gezelligste plek om met elkaar na te babbelen. Maar de organisatie houdt het tempo erin. De prijsuitreiking wordt midden op het parcours gehouden en de volgende race, de dikke banden, maken zich al klaar.

Dan komen de laatste RET’ers binnen. De rondemissen met medailles zijn elders, maar de collegialiteit van de RET’ers kent vandaag geen grenzen. ‘Hebben wij nog medailles?’ roept er een en hup, twee andere collega’s toveren een doos vol tevoorschijn. Die medailles uitreiken, dan kunnen ze zelf ook wel. Sport verbroedert.

De doos medailles gaat open

De tweede wielerwedstrijd, de Retro koers, werpt me terug in de tijd. Fietsen en kleding uit de jaren ’50, ’60, ’70 en ‘80. En de nieuwe microfonist van dienst Mels de Kieviet doet er een flinke schep bovenop met zijn commentaar. Hij ontwaart Belgisch oud-kampioen retrofietsen Rudy de Vos op zijn originele Eddy Merckx fiets. ‘Dat ziet er gesoigneerd uit, ohohohoooh. Jijzelf ook trouwens Rudy.’
Mels heeft oog voor elk detail in de wedstrijd. ‘Daar gaat Angelique. Eens rondemiss en nog steeds om te zoenen.’

Mels de Kieviet

‘Gewoon hard knijpen’, volgens Mels

Bij het volgende onderdeel, de handbikers, helpt Mels de startster van de wedstrijd met handige instructies hoe het startpistool te gebruiken. ‘Moet ik het voordoen Annette? Gewoon hard knijpen, dan lukt het altijd.’

Het is een mooie vertoning allemaal. Een mengeling van kermis, folklore, braderie en sport. Per wedstrijdonderdeel gaat het fietsen harder en worden de terrassen van de Lusthofstraat voller. Na elke koers schuift een deel van het deelnemersveld aan bij het publiek op de terrasjes. En zo kijken ze weer naar de volgende fietsers.

Zelf krijg ik ook zin om lekker hard te fietsen. Op mijn retro herenfiets naar huis plaats ik een Petit Demarrage op de Zwart Janstraat. Fixed gear en op dikke banden haal ik alle auto’s in. Heerlijk…

Door Peter Snaterse van BeeldinZicht

Oud burgemeester Opstelten had geen tips nodig bij het hanteren van het startpistool.

Er was zelfs een heuse VIP tent. De gasten waren er net zo fanatiek als op de andere terrassen.

Elke deelnemer moet zich officieel inschrijven

Er zijn A en B klassen. Voor de start wordt streng gecontroleerd of je wel goed zit. Ben je A, dan mag je niet bij B.

Uitslagen van de Ronde van Kralingen komen te staan op de website

Ook meedoen? Alle stratenlopen en (fun-)wielrenwedstrijden in de buurt worden verschijnen op de site van Stichting Wielersport Promotie Rotterdam

2 comments on “Le Petit Départ in Kralingen”

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

LinkedIn
LinkedIn
Share
Don`t copy text!