Shanty’s zingen in het ruim van het Lichtschip

Hoe Rotterdams kun je het hebben? Scheepsliederen zingen op je vrije zondagmiddag. Nou ja, Rotterdams… Shanty’s zijn internationaal, het zijn arbeidsliederen en ze werden gezongen aan boord van grote zeilschepen. De Shantyman zong de coupletten, de rest van de bemanning het refrein. Een mannenaangelegenheid en dat is het vandaag de dag nog. Met veel ruwe zeebonken uit de tijd  dat de havens nog binnen de gemeentegrenzen viel.

In het ruim van Lichtschip V11, aan de Wijnhaven 101 t/o, is het vrije Shanty-inloop op elke derde zondag van de maand. Shanty-café noemen ze dat. Onder leiding van een Shantyorkest kan iedereen aanschuiven om mee te zingen. Een initiatief van Coen Klunne dat volgende maand een jubileum kent: het 75ste Shanty-café.

De meeste liederen van vanmiddag zijn in het Engels. En dan van het Rotterdamse soort. Er wordt vaak gezegd dat de Rotterdammer een aangeboren goede uitspraak heeft in het Engels en het is precies dat zangerige Rotterdam-Engels dat de boel zo gezellig maakt. Er heerst een ons-kent-ons sfeer en tegelijk wordt elke onbekende bezoeker van harte welkom geheten.

Om vier uur stopt het zingen plotseling. “Feyenoorrrrd staat 1-0 voorrrr!” Na een kort gejuich gaan de zangers verder. De 2-0 wordt ook nog vermeld, maar het zingen wordt daar niet meer voor onderbroken.

Door Peter Snaterse van BeeldinZicht

Zeebonk Hans wordt na jaren trouwe diens op de accordion bedankt voor zijn grote inzet. De stoere Rotterdammer heeft enige moeite zijn emoties in bedwang te houden.