Vriendenclub badmintonners dijt uit

Zjjjjoefff. Met een noodgang schiet de shuttle langs me. Ik zou even een foto maken van Cees. Een smashfoto, want Cees kan kneiterhard smashen. ‘Ja, dat is het leukste hè’, vindt de badmintonner. Ik kan de snelheid van Cees’ specialiteit nooit vastleggen. Gaat veel te rap. Cees moet voor mij maar even poseren alsóf hij gaat smashen.

Cees

Elke zondag van 11.00 tot 13.00 uur spelen zo’n 30 Rotterdammers badminton in Sporthal Kralingen. Inschrijven gaat via Facebook, kosten per keer zijn €6,–. Als je jezelf voor vrijdag opgeeft betaal je het early bird tarief van €5,–. Daar wordt de zaal van gehuurd. Bedenker van dit alles is Chee Kit. In 2010 startte hij met 7 vrienden BC Shuttles. ‘We begonnen in een halve zaal. Maar dat heeft niet lang geduurd. Vrienden namen weer andere vrienden mee en zo werd onze badmintongroep almaar groter,’ legt Chee uit. Officieel zijn ze geen vereniging. Lachend: ‘Dat scheelde notariskosten’.

Chee met zoon Waylon

BC Shuttles is ontstaan vanuit een lichte frustratie. Chee Kit: ‘Ik kwam kijken bij een grote vereniging om misschien eens lid te worden. Maar helemaal niemand sprak mij aan. Na 20 minuten ben ik maar weggegaan. Zo is het idee voor BC Shuttles geboren. Als hier een nieuw iemand binnenkomt stap ik altijd op hem of haar af. Even kennismaken. Ook al zit ik midden in een partij.’

Voor vandaag heb ik me ook ingeschreven en bij binnenkomst word ik direct welkom geheten door Chee. Ik heb hem vooraf al gemeld dat ik een tennisser ben, en op gebied van badminton op campingniveau zit. Wél heb ik een eigen badmintonracket, dus ik kom niet helemaal kaal binnen.
Chee haalt het hoesje van mijn racket om het nauwkeurig te inspecteren. ‘Dit is goed, blad en steel bestaan uit 1 stuk metaal.’ Mooi, de eerste ronde heb ik overleefd. Het meegebrachte schoeisel voldoet ook, geen zwarte zolen dus ik mag de zaal in. Uit de opmerking van Chee ‘We hebben meer tennissers gehad’ blijkt dat ik me als badmintonner nog wel moet bewijzen.

Dan is het tijd om de netten op te hangen. In een oogwenk wordt de grote zaal van Sporthal Kralingen omgetoverd tot een gezellige badmintonclub.
De organisator wil zelf wel even tegen mij warm spelen. Met alle geduld legt hij mij de spelregels uit en geeft technische tips. En dat helpt, want de shuttles zitten er best lekker op. Totdat Chee mij even bij de les houdt met een ultrakorte bal. Oh ja, dat kan ook in badminton. Daar moet ik straks op letten als ik mee doe met een echt partijtje.

Een strakke organisatie of regels lijken hier niet nodig. De badmintonners zoeken elkaar op en dubbels worden geformeerd. De enkeling die moet wachten op een lege baan is snel aan de beurt. Het loopt allemaal vanzelf en iedereen kent zijn plek. Zo ook Cees, de man met de hardste smash van BC Shuttels. Cees hoort bij de betere spelers van het gezelschap en met mannen van gelijke sterkte staat hij steeds op dezelfde baan. Vast niet toevallig de baan naast de bankjes waar zijn clubgenoten zo nu en dan even uitrusten. Deze baan moet het Centre Court zijn.

Centre Court

Dan mag ik meedoen met een dubbel. Mijn partner is Yu Hong en we spelen tegen Kevin en Michael. Dit is natuurlijk de echte test of ik me als tennissende camping-badmintonner een beetje staande kan houden. Natuurlijk komen we achter te staan, maar niet veel. De heren waren wel zo vriendelijk mij te koppelen aan Yu Hong. Yu ondersteunt mij de hele wedstrijd. Als ik weer een shuttle in het net sla, ziet hij er altijd iets positiefs in. ‘Goeie hoek gekozen’, beurt me inderdaad op.
En dan gebeurt het. Bij een 6-7 achterstand maak ik mijn eerst echte punt. Via mijn frame belandt de shuttle precies over het net, korter kun je hem niet spelen. Daar konden Kevin en Michael onmogelijk op anticiperen en dankzij mijn mislukte slag staan we nu gelijk.
‘Goede bal’, moedigt Yu mij zonder enige gêne aan. En vanaf hier gaat het steeds beter. Zo nu en dan maak ik zelfs een punt met de snaren van mijn racket, zoals natuurlijk de bedoeling is. Verder smasht Yu de punten aaneen waardoor er een onverwacht wondertje gebeurt. We winnen met 2 tegen 0 sets. Wát een entree, denk ik stiekem.

Kevin, Michael en mijn dubbelpartner Yu Hong

Strak om 13.00 uur is het afgelopen. Iedereen stopt en de netten worden opgerold. Alleen smashwonder Cees is moeilijk van de baan te krijgen. De volle 2 uur heeft Cees op het Centre Court gestaan en hij is het nog lang niet zat. ‘Ik ben een badmintonjunkie’, verklaart hij zijn enthousiasme. Gelukkig voor Cees kan hij nog even door. ‘Ik val vanmiddag in bij de competitie. 3 singeltjes speel ik.’

Of Cees dan nog wel energie heeft na 2 uur onafgebroken badmintonnen. ‘Ja hoor, Tosti erin en een paar eierkoeken, dat is goed competitievoer. Ach ja, ik ben een diesel hè.’

Ik heb nu al medelijden met de tegenstanders van Cees. Zo’n smash fotograferen is een ding. Je zal hem moeten terugslaan…

Meer informatie over BC Shuttles staat op hun Facebook pagina.

Door Peter Snaterse van BeeldinZicht

Chee trots over zijn zoontje: ‘Waylon kan al een racket vasthouden’.

Wei: ‘Ik leer net de regels’.

Sporthal Kralingen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

LinkedIn
LinkedIn
Share
Don`t copy text!